Dat Mayfair al meer dan driehonderd jaar een magneet is voor invloedrijke personen en vermogende toeristen, is in belangrijke mate te danken aan de efficiënte stedenbouwkundige lay-out van de buurt. Het originele stratenpatroon, dat in de eerste helft van de achttiende eeuw werd uitgetekend door landmeter Thomas Barlow (in opdracht van de Grosvenor-familie), is grotendeels intact gebleven. Hij opteerde voor lange, rechte assen, met Grosvenor Square als middelpunt. Dit maakte dat deze doorwaadbare buurt op mensenschaal zich doorheen de jaren optimaal kon ontwikkelen. Zo ontstonden er naast rustige residentiële zones ook ‘subkernen’ met een concentratie van verschillende functies en voorzieningen, zoals Park Lane, West Mayfair, Central Mayfair, East Mayfair en Shepherd Market.
Ook de algemene beeldkwaliteit, de monumentale architectuur en de hoge erfgoedwaarde zijn belangrijke succesfactoren. Mayfair staat vol statige georgiaanse herenhuizen, die zich kenmerken door een strakke symmetrie in de positionering van de ramen en de deuren. Naast wit en oker wordt het straatbeeld vooral gekleurd door de rode bakstenen die in de gevels van deze herenhuizen zijn verwerkt, wat resulteert in een bijzondere architectonische harmonie. In combinatie met de weelderige tuinen, publieke grasvelden en elegante pleinen, die een overvloed aan zitgelegenheid bieden, maakt dit dat het er heerlijk wonen, werken en winkelen is. Dat heel wat andere Londense topbestemmingen in de onmiddellijke nabijheid liggen – bekende groene longen zoals Hyde Park, Green Park en St James’s Park, Buckingham Palace, Westminster Abbey, de Big Ben en het British Museum – draagt eveneens bij tot de populariteit van Mayfair.
PLACE TO BE
‘Beleving’ is altijd al het kernwoord geweest in deze buurt, die reeds in de zeventiende eeuw tot bloei kwam. Het is dan ook geen toeval dat ze haar naam ontleent aan een jaarlijkse traditie die er vanaf 1686 plaatsvond: de May Fair, een vijftiendaagse kermis waar de inwoners van Londen zich collectief konden ontspannen en die erg geliefd was bij de lagere klasse. In 1764 werd het evenement echter afgeschaft in opdracht van George I, die de May Fair beschouwde als een publiek schandaal. Ironisch genoeg was dit een van de voornaamste redenen voor de verdere opwaardering van de buurt, die een gegeerde uitvalsbasis werd voor de upper class.